გეოგრაფია ყველგან და ყოველთვის
დედამიწაზე ყველაზე ღრმა ადგილია მარიანის ღრმული წყნარ ოკეანეში – 11034 მ. იგი 1500 კმ სიგრძის წყალქვეშა ხეობას წარმოადგენს.
1960 წელს მარიანის ღრმულში ბატისკაფ “ტრიესტით“, შვეიცარიელი მეცნიერის ჟ.პიკარის ხელმძღვანელობით ჩავიდნენ. ექსპედიციამ დაადგინა, რომ ღრმულში წყლის ტემპერატურა მინუს 3 გრადუსია.
ყველაზე მაღალი ტალღებიც წყნარ ოკეანეში წარმოიქმნება. 1972 წლის გაზაფხულზე, შტორმისას წყნარ ოკენეში 34 მ-ზე მეტი სიმაღლის ტალღები დაფიქსირდა, რომელთა გავრცელების სიჩქარე 138 კმ/სთ-ს აღწევდა.
რაც შეეხება მიწისძვრების შედეგად წარმოქმნილ ტალღებს – ცუნამებს, მათი სიმაღლე კიდევ უფრო მეტია. ისტორიულად ყველაზე მაღალ ცუნამად ითვლებოდა ტალღა, რომელიც 1771 წლის 24 აპრილს მიწისძვრის შემდეგ იაპონიის კუნძულ ისიგაკთან (რიუკიუს არქიპელაგი) წარმოიქმნა. ტალღის სიმაღლე 90 მ-ს აღწევდა, ხოლო სიჩქარე 700 კმ/სთ იყო. თანამედროვე პირობებში რეკორდული სიმაღლის ტალღას კი „ლიტუია“ ჰქვია. 543 მ სიმაღლის ტალღა 1958 წელს ალასკაზე ლიტუიას ყურეს 160 კმ/სთ სიჩქარით დაატყდა თავს.
2013 წლის თებერვალში მსოფლიო მეტეოროლოგიურმა ორგანიზაციამ ღია ოკეანეში ტალღის სიმაღლის ახალი რეკორდი დააფიქსირა: ჩრდილოეთ ატლანტიკის ცივ წყლებში, ისლანდიასა და დიდ ბრიტანეთს შორის ავტომატურმა სადგურმა 19 მ სიმაღლის ტალღა დააფიქსირა. ტაღლა გინესების რეკორდების წიგნშია შეიტანეს.
დედამიწის ზედაპირის რომელიმე წერტილის სიმაღლე, რომელიც აითვლება ოკეანის ან მასთან შეერთებული ზღვის ძირითადი დონებრივი ზედაპირიდან შვეული ხაზის მიმართულებით; რუკაზე გამოისახება ჰორიზონტალებით ან ცალკეული წერტილებით.
საბჭოთა კავშირის დროს აბსოლუტურ სიმაღლეებს აითვლიდნენ კრონშტადტის სასიმაღლო ლარტყის — ფუტშტოკის ნულიდან. საქართველოსა და ამიერკავკასიაში აბსოლუტურ სიმაღლეებს აითვლიდნენ შავი ზღვის დონიდან (ფოთის ფუტშტოკის ნული).
აბორიგენი – რომელიმე ტერიტორიის, ქვეყნის მკვიდრი მოსახლეობა, რომელიც განიცდის შევიწროებას და ძირითადად ცხოვრობს რეზერვაციებში.
აბლაცია – მყინვარის ან თოვლის საფარის მასის შემცირება დნობის, აორთქლებისა და მექანიკური გადაადგილების შედეგად.
არაცოცხალი გარემოს ფაქტორები (მოცემული ადგილის ჰავა – რელიეფი, წყალი, ნიადაგის მინერალური შედგენილობა და სხვ.), რაც აუცილებელია ცოცხალი ორგანიზმების არსებობისა და განვითარებისთვის.
კლიმატური (ატმოსფერული): ტემპერატურა, ნალექების რაოდენობა, ტენიანობა, მზის გამოსხივება, აირის შემადგენლობა, გამჭირვალობა, ქარი, ატმოსფერული წნევა;
წყლის გარემოს ფაქტორები: სიმკვირივე და სიბლანტე, გამჭირვალობა, დინება, ტემპერატურა, მინერალური ნივთიერებების შემცველობა, ორგანული ნივთიერებების რაოდენობა, მჟავიანობა, აირისებრი შემადგენლობა.
ედაფური (ნიადაგური): მექანიკური სტრუქტურა, მინერალური შემადგენლობა, ორგანული შემადგენლობა, მჟავიანობა, ტენიანობა, აირის შემადგენლობა, ტემპერატურა.
ტოპოგრაფიული (რელიეფური): სიმაღლე ზღვის დონიდან, ფერდობის ქსპოზიცია და დახრილობა, სიმაღლეთა ცვლილება.
ასევე ცეცხლი.
აბსოლუტური მონარქია – მმართველობის ფორმა, სადაც მონარქის ხელისუფლება თითქმის შეუზღუდავია და ყოველგვარი სახელმწიფოებრივი ატრიბუტები მონარქისა და მისი ოჯახის წევრების ხელშია (მაგ., საუდის არაბეთი, კატარი, ომანი, ბრუნეი, ბჰუტანი) (იხ. მონარქია)
ზღვების, ტბებისა და დიდი წყალსაცავების სანაპირო ხაზისა და სანაპირო ზოლის ნგრევა ტალღების მოქმედებით.